DECANAAL NIEUWS
Decanale Busbedevaart naar Oostakker-Lourdes
In het Jubeljaar 2025 “Pelgrims van Hoop”; gaan we op dinsdag 25 maart, Feest van Maria-Boodschap, met het decanaat Torhout-Gistel op bedevaart naar het heiligdom van O.L.V. van Lourdes in Oostakker.
Er zijn twee bussen: één vanuit Lichtervelde en één vanuit Gistel.
De bus van Gistel stopt in: Gistel, Eernegem, Oudenburg en Jabbeke.
Wil je meegaan?
Contacteer pr. Mathias Parret (0499/355 334 of mathiasparret@hotmail.com) en schrijf € 10 over op het rekeningnummer van de Pastorale Eenheid Sint-Godelieve BE47 7310 5761 8880 met als mededeling: Oostakker + Voornaam + Familienaam + opstapplaats (Gistel-Eernegem-Oudenburg-Jabbeke).
Je inschrijving is pas definitief na betaling.
Programma:
11.45 – 12.00 u. Opstap bus Gistel
12.15 u. Opstap bus Eernegem
12.30 u. Opstap bus Oudenburg
12.45 u. Opstap bus Jabbeke
14.15 u. Aankomst Oostakker-Lourdes
14.30 u. Rozenkransgebed
15.00 u. Eucharistieviering voorgegaan door onze Mgr. Lode Aerts, bisschop van Brugge, in concelebratie met alle priesters
16.00 u. Mogelijkheid om iets te eten of drinken
17.30 u. Terugkeer huiswaarts
19.00 u. Aankomst Jabbeke
19.15 u. Aankomst Oudenburg
19.30 u. Aankomst Eernegem
19.50 u. Aankomst Gistel
150 jaar mirakel Pieter De Rudder
Pieter De Rudder (1822-1898) was een man uit Jabbeke wiens herstel van een beenbreuk officieel als miraculeus wordt erkend. Het is één van de beroemdste mirakelen van Lourdes, hoewel de genezing niet plaatsvond in Lourdes zelf, maar in het heiligdom van O.L.V. van Lourdes te Oostakker in 1875, dit jaar 150 jaar geleden. Een bronzen afgietsel van zijn beenderen is tentoongesteld in het Medisch Bureau van Lourdes.
Het mirakel van Oostakker-Lourdes
Op 16 februari 1867, te Jabbeke, breekt de val van een boom de twee beenderen (scheenbeen en kuitbeen) van het linkerbeen van Pieter De Rudder, een landarbeider in dienst van burggraaf Albéric du Bus de Gisignies. Meerdere geneesheren verzorgen hem tevergeefs en één van hen beveelt de amputatie aan, die door De Rudder en de burggraaf wordt geweigerd.
Alle medische zorgen worden stopgezet.
De Rudder krijgt van de burggraaf een pensioen, dat onderpastoor Rommelaere van Jabbeke als “schoonen loon” aanduidt. De burggraaf sterft echter op 26 juli 1874 en het pensioen wordt afgeschaft door zijn erfgenaam. Op 7 april 1875, achtenhalve maand na de afschaffing van dit pensioen, gaat De Rudder Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes te Oostakker aanroepen. Gezien zijn erbarmelijke toestand raadde iedereen hem de tocht af. Maar de arme man was van zijn voornemen niet af te brengen. Hij begon een noveen tot Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en de lijdende Zaligmaker en op 7 april ondernam hij de zware tocht. Na een ware lijdensweg belandde hij eindelijk bij de grot. Daar zakte hij uitgeput neer voor het beeld van de Onbevlekte op de eerste bank naast het beeld van de H. Bernadette. Vurig en vol vertrouwen smeekte hij de genezing af om opnieuw voor zijn gezin te kunnen zorgen. Tweemaal sukkelde hij op zijn krukken rond het heuveltje. Hulpeloos zonk hij neer op de knieën. Zijn vrouw riep erbij uit: “Maar Pieter, wat doe je toch?”. Precies op dat ogenblik stond de man op en zette enkele stappen: zonder krukken. Die krukken hing hij meteen op bij het Mariabeeld en uit dankbaarheid ging hij nog driemaal rond de grot. Hij verwijderde het verband. Zijn been was gaaf en gezond en van de wonde aan de voet bleef enkel een litteken over. Zijn weesgegroeten waren smeekbeden geweest, nu gingen ze over in een danklied.
In Jabbeke raakt dit nieuws bekend, en de onderpastoor van Jabbeke maakt een attest op met als getuigen, vader en zoon, twee geburen en vrienden van De Rudder, waaruit blijkt dat zij, de dag voor de bedevaart, het gebroken been van De Rudder gezien hebben en dat de twee beenderen door het vel oprezen, maar nu genezen was.
Bisschop Faict van Brugge vraagt in een brief inlichtingen aan dokter Van Hoestenberghe, een geneesheer die vooraf het been had onderzocht. Ter gelegenheid van de jaarlijkse Belgische bedevaart van augustus 1892 naar Lourdes, schrijft deze arts twee brieven naar Boissarie, voorzitter van het Bureau des Constatations médicales (Bureau van medische vaststellingen) in Lourdes, waarin hij op het geval De Rudder wijst, zeggend dat hij het been, toen het nog ziek was, had onderzocht en dat hij enkel tot een mirakel kan besluiten.
De Rudder zou nog 23 jaar leven na het mirakel. Over geen enkele andere genezing is zoveel geschreven en gepolemiseerd. Na zijn dood werd er in 1907 een canoniek onderzoek afgekondigd en De Rudders lijk werd opgegraven. Wat bleek? Zijn twee benen bleken perfect en even lang. Een plechtige kerkrechterlijke verklaring volgde die stelde dat de genezing moest worden toegeschreven aan miraculeuze hemelse voorspraak.
Van de méér dan 7.000 neergelegde dossiers van genezingen in Lourdes sinds de verschijningen, zijn er tot op vandaag slechts 71 officieel door de Kerk als wonder erkend.
Daarvan is er dus ook één bij van een streekgenoot: Pieter De Rudder.
We zullen m.a.w. deze 150ste verjaardag kunnen vieren door op bedevaart te gaan naar Oostakker. Dit jaar is het ook een Jubeljaar en de basiliek van O.L.V. van Lourdes in Oostakker werd aangeduid als een jubelkerk. Gelovigen die niet op bedevaart kunnen gaan naar Rome tijdens dit Heilig Jaar, kunnen ook naar één van de diocesane jubelkerken pelgrimeren en er dezelfde genaden ontvangen.
Opgelet: de plaatsen op de bus zijn beperkt, gelieve zo snel mogelijk in te schrijven.